Tyle słychać na temat zalet matczynego mleka, że praktycznie całkowicie
spycha się na bok tę drugą, "gorszą" drogę żywienia dziecka i celowo
pomija się plusy karmienia butelką. Mleko mamy było, jest i będzie
zawsze najlepsze dla dziecka ale presja społeczeństwa na to by
koniecznie karmić piersią jest przeogromna. Jednak to wcale nie znaczy
że mama, która nie chce karmić piersią lub nie może jest od razu złą
matką, a ta której się to udało jest najlepszą. Jak już kiedyś pisałam- potrójne macierzyństwo
nauczyło mnie, żeby się na nic nie nastawiać, bo to później nie wychodzi. I chociaż tym razem też bardzo chciałam to wyszło
jak zawsze.
Każdy rodzic chce, by jego dziecko było zdrowe, czuło się bezpieczne we własnym domu i wiedziało, że w towarzystwie rodziców nic mu nie grozi. Ale lęk jest potrzebny, podobnie jak ból ponieważ ostrzegają. W swoisty sposób chronią dzieci przed ryzykownymi dla nich sytuacjami. I tym samym nie powinniśmy się starać by stworzyć dzieciom świat w którym nie zazna strachu bo może się to okazać dla niego niebezpieczne.
Temperatura odczuwalna 28 stopni Celsjusza, w przyszłym tygodniu Tata Robak zaczyna urlop, a ja siedzę już z drugim wagonem chusteczek i zastanawiam się czy przypadkiem nie zamienić krótkich spodenek na jakieś spodnie narciarskie... Ja i moje szlachetne zdrowie... Ale jak na jednej płaszczyźnie coś zaczyna się w końcu układać po mojej myśli to na innej musi polecieć diametralnie w dół. Ot, taka moja życiowa równowaga...
Ten miesiąc uciekł mi jak żaden inny w tym roku. I nie tylko jeśli chodzi o blog ale po prostu nie wiem kiedy zdążył się zacząć, a tym bardziej skończył! Pierwszego czerwca razem z Zojką przyszłyśmy do domu, podobnie jak dwa lata temu z Bianeczką.
