My już w domu, dziewczynki odchorowują święta, więc wszystkie dłuższe spacery niestety musimy przełożyć. Bianca stawia każdego dnia więcej samodzielnych kroczków i robi się coraz bardziej samodzielna. Popołudniowe drzemki powoli odchodzą w niepamięć, bo teraz już obie mają mnóstwo "spraw" do załatwienia.
Uwielbiam tę kurtkę, polowałam na nią ponad pół roku, bo jak tylko się pojawiała na stanie to 5 minut później znowu była wyprzedana. Klasyka. W tej chwili to chyba mój ulubiony ciuch w szafie i wiem, że z pewnością się jej nie pozbędę, a przynajmniej do czasu kiedy będę się mogła w nią zapiąć ;) Przekornie połączyłam ją ze skórzanymi spodniami. Chociaż raczej nie przepadam za łączeniem tych samych materiałów. No może poza jeansowym total look’iem.
Kochani z okazji zbliżających się świąt wielkanocnych chce Wam życzyć radości, spokoju i rodzinnego ciepła, żebyście spędzili te kilka dni w gronie najbliższych i trochę odpoczęli od trosk codzienności!
Witajcie! Jak Wasze przygotowania do świąt? My już powoli szykujemy się do wyjazdu i właśnie zdałam sobie sprawę ze Zuzia nie ma żadnej przejściowej kurtki. Z płaszczyka z zeszłego roku już wyrosła i myślę, że na jesień spokojnie wskoczy w niego Bianca... Mamy małych księżniczek widziałyście gdzieś coś ciekawego?
Pierwszy dzień wiosny i ostatni tydzień przed Świętami Wielkanocnymi! Z tej okazji dzisiaj kolejna dawka inspiracji, tym razem balkonowo-ogrodowe. Marzy mi się kiedyś własny ogródek, bo od dziecka jestem do niego przyzwyczajona.
Wyrażając swoją opinie kilkanaście razy słyszałam, że przesadzam,
przecież cesarka to nie jest żaden poród -leżysz sobie, a lekarze robią wszystko za
ciebie. I najfajniejsze jest to, że mówią mi to osoby, które nie mają
dzieci albo rodziły tylko przez cięcie cesarskie. Ale wiecie co? Tak,
faktycznie, cesarka to nie tylko poród ale gorszy z porodów i poważna operacja.
I w końcu doczekałam się lepszej pogody! Dlatego dopiero teraz będą miały swoją premierę Reeboki, które od półtorej miesiąca grzecznie leżały w szafie.
Dzisiaj nie zamęczam Was żadnymi wyznaniami, tylko zostawiam ze zdjęciami. To ostatnio moje ulubione zdjęcia Dziewczynek, mam je na tapecie gdzie tylko się da. Chyba dlatego, że to jedyne podczas których nie biły się nawzajem ;) Prawie jakby rozumiały tekst z obrazka...
Początkowo chciałam zrobić w nieco innym formacie ten wpis, jednak z powodów losowych wyszło jak wyszło. Przedstawiam Wam więc moje dwa ulubione zapachy na chłodniejsza porę roku. Dlaczego? Bo oba są dosyć... specyficzne, ciężkie choć nieprzytłaczające.
Wiosna, wiosna, wiosna! Nareszcie zaczyna być pięknie! Dziewczynki już chyba nawet przestawiły się na czas letni, bo wstają o 6.30 i od razu pełne energii zaczynają dzień! Także od samego rana na wysokich obrotach.
Mam ostatnio fazę na takie niedbałe koczki na głowie. Mogę szaleć z dziewczynkami bez ryzyka, że zaraz stracę połowę włosów, bo Bianca ma ostatnio manię ciągnięcia. A mój organizm jeszcze nie może dojść do siebie po ciąży i włosy wychodzą mi garściami.
Mając ostatnio nieco więcej czasu wolnego (nie wierzę, że to napisałam!) postanowiłam zrobić coś co od dawna bardzo mi się podobało. Grafiki, plakaty, ciekawe hasła to wszystko co zdobi ścianę pomiędzy zdjęciami i obrazami. Wygląda to pięknie i złapało mnie od razu za serducho. I właściwie od razu wygooglowalam kilka stron oferujących takie grafiki. Cena mnie zabiła.
Na wstępie chce życzyć płci pięknej wszystkiego najpiękniejszego z okazji zbliżającego się Dnia Kobiet! Chociaż z tym świętem jest podobnie jak z walentynkami jedni kochają, drudzy nie obchodzą- ale i tak nie próbuj przyjść bez kwiatka ;)
Obracając się coraz częściej w gronie znajomych, którzy zostają rodzicami, zauważyłam silny "trend". Każda starsza stażem matka (nawet jeśli różnica wynosi dwa dni) uważa siebie za najlepsze i najważniejsze źródło wiedzy. Bo przecież już "przeżyła" to z czym się teraz borykasz. Ale i tak najlepszymi "źródłami wiedzy" są koleżanki czy ciotki i wujkowie bezdzietni, którzy dokładnie wiedzą jak powinniśmy wychowywać dzieci- kiedy odstawić pampersa, kiedy porzucić smoczek i nawet co ile godzin karmić dziecko!
Już od dłuższego czasu miałam w głowie tę stylizację, jednak nigdzie nie potrafiłam dostać odpowiedniego swetra. Wszystkie miały albo zbyt jasny odcień szarości albo sięgały co najwyżej do pępka. I właściwie byłam już tak zrezygnowana, że kombinowałam, by wybrać coś innego i wtedy znalazłam ideał... w szafie męża.
Miałam pewien okres w swoim życiu, w którym nie lubiłam się bawić lalkami. Paradoksalnie w tym samym czasie mój młodszy brat uwielbiał się nimi bawić, także bardzo chętnie przystawał na wymianę. On bawił się lalkami, a ja jego klockami. Powstawały z nich cudowne mebelki do lalkowego domu, niesamowite konstrukcje architektoniczne. I wcale nie czułam się wtedy mniej dziewczęcą dziewczynką. Najważniejsza była świetna zabawa!
